Financiële instellingen vragen heel wat informatie op bij instellingen zonder winstoogmerk (IZW’s : vzw’s en stichtingen) en hun bestuurders. Dit kadert in de aansprakelijkheidsplicht van de banken, die voortvloeit uit de anti- witwaswet van 18 september 2017. Zoals is gebleken uit een peiling door de impactCoalitie bij ruim honderd IZW’s, heeft elke bank haar eigen manier van werken, de ene al wat minder soepel dan de andere. En in sommige gevallen gaat zulke opvraging vrijver: identiteitskaarten, publicaties in het Belgisch Staatsblad, persoonlijke verschijningen op kantoor, enz. Deze verplichting vergt inspanningen en tijd zowel van IZW’s als van de banken. In sommige gevallen – en voor enkele tientallen IZW’s uit de peiling – kan dit leiden tot de weigering een bankrekening te openen of tot het eenzijdig afsluiten ervan, zonder dat het voor de betrokkenen duidelijk is waarom…
Op de korte termijn kunnen ongetwijfeld acties ondernomen worden om deze ongewenste impact te beperken, door betere communicatie en begeleiding. Maar op de lange termijn en ten gronde kan dit enkel vermeden worden door de administratieve vereenvoudiging te bevorderen, dwz. door het “only once” principe te gebruiken, zodat IZW’s – maar ook ondernemingen – niet steeds opnieuw dezelfde (identificatie)gegevens moeten meedelen, terwijl die vaak elders zijn terug te vinden of reeds aan een andere administratie werden overgemaakt. In België bestaat een wet die dit principe vooropstelt en zowel de banksector als de IZW’s menen dat dit principe verder consequent moet toegepast en snel kan uitgerold worden. De Kruispuntbank van Ondernemingen (KBO), het UBO-register en het Belgisch Staatsblad zouden met elkaar moeten verbonden worden, zodat een ‘direct flow’ tot stand komt, vertrekkende van de griffie, over het Staatsblad en de KBO, naar het UBO-register, dat door de banken kan geraadpleegd worden.